:: Porady techniczne

Poniżej przedstawiamy szereg porad, które mamy nadzieję będą dla Państwa pomocne przy wyborze odpowiedniego rozwiązania technicznego.
W razie watpliwości lub nasuwających się dodatkowych pytań prosimy o kontakt. Chętnie pomożemy i doradzimy.

WEŁNA MINERALNA JAKO NATURALNY MATERIAŁ IZOLACYJNY
JAKI MATERIAŁ NA DOCIEPLENIE?
CO JEST LEPSZE - STYROPIAN CZY WEŁNA?
W JAKI SPOSÓB PRZYCINAĆ WĘŁNĘ MINERALNĄ?
OCENA WEŁNY MINERALNEJ W ZASTOSOWANIU JAKO IZOLACJA AKUSTYCZNA
JAKI RODZAJ TYNKU ELEWACYJNEGO NALEŻY STOSOWAĆ NA WEŁNĘ MINERALNĄ?
RÓŻNICE MIĘDZY TYNKAMI MINERALNYMI A AKRYLOWYMI
CZY MOŻNA POZOSTAWIĆ DOCIEPLENIE BEZ TYNKU?
TYNK CIENKOWARSTWOWY NA DOCIEPLENIU Z WEŁNY MINERALNEJ
ODDYCHANIE ŚCIAN GIPSOWYCH
JAK DBAĆ O ŚWIEŻE TYNKI GIPSOWE?
TYNK GIPSOWY W ŁAZIENCE
W JAKI SPOSÓB OCIEPLIĆ DOM Z BALI?
CZYM OCIEPLIĆ DOM DREWNIANY O KONSTRUKCJI SZKIELETOWEJ?
CZY MOŻNA WEŁNĄ MINERALNĄ OCIEPILĆ SZKIELETOWY DOM DREWNIANY?
CZY TRZEBA IZOLOWAĆ TERMICZNIE FUNDAMENTY DOMU BEZ PIWNIC?
JAKĄ WEŁNĘ ZASTOSOWAĆ DO OCIEPLENIA DACHU?
JAK NAJLEPIEJ OCIEPLIĆ ŚCIANY - OD ŚRODKA CZY OD ZEWNĄTRZ?
JAK OZNACZONY JEST WEDŁUG NOWYCH PRZEPISÓW STYROPIAN?
CZY STYROPIAN STARZEJE SIĘ I PO PEWNYM CZASIE ZNIKA?
CO OZNACZAJĄ SKRÓTY GKB I GKF?
CO TO JEST PŁYTA OGNIOCHRONNA?
GDZIE MOŻNA STOSOWAĆ PŁYTY GIPSOWO - KARTONOWE?
CZY W ŁAZIENCE NA PODDASZU MOŻNA ZASTOSOWAĆ UNIWERSALNĄ PŁYTĘ GIPSOWO - KARTONOWĄ? CZY W ŚCIANCE GIPSOWO - KARTONOWEJ ODDZIELAJĄCEJ POMIESZCZENIE OGRZEWANE MUSI       ZNALEŻĆ SIĘ PAROIZOLACJA?
NA JAKICH PROFILACH MONTOWAĆ OGNIOCHRONNĄ ŚCIANKĘ Z PŁYT GIPSOWYCH?
JAK DZIAŁA FOLIA PAROPRZEPUSZCZALNA?
JAK UKŁADAĆ FOLIĘ PAROIZOLACYJNĄ?
JAKIE FOLIE NA DACH?
KTÓRĄ STRONĄ NALEŻY UKŁADAĆ FOLIE DACHOWE?
CZY MOŻNA ZOSTAWIĆ NIEOSŁONIĘTĄ FOLIĘ WSTĘPNEGO KRYCIA NA DACHU PRZEZ ZIMĘ?
SUFIT PODWIESZANY KASETONOWY - OGÓLNE ZALECENIA
JAKIE WYMAGANIA STAWIA SIĘ SUFITOM PODWIESZANYM?


WEŁNA MINERALNA JAKO NATURALNY MATERIAŁ IZOLACYJNY

Popularna nazwa "wełna mineralna" oznacza zarówno wełnę kamienną (skalną), jak i szklaną. Ta terminologia wynika z historycznych uwarunkowań.
W Polsce, wełna szklana nie była wytwarzana i stosowana do wczesnych lat 90-tych. Nazwa wełna mineralna wcześniej oznaczała po prostu wełnę kamienną (skalną). Teraz, w wielu przypadkach oznacza również wełnę szklaną, stąd też, określenie wełna mineralna stało się synonimem uniwersalnego materiału izolacyjnego wykonanego na bazie włókien skalnych i szklanych.

Zaletami produktów z wełny mineralnej są: bardzo dobra izolacyjność termiczna (niski współczynnik przewodzenia ciepła), niepalność i ognioodporność, znakomite właściwości pochłaniania dźwięków, stałość wymiarów i kształtów, wytrzymałość mechaniczna połączona z naturalną sprężystością, odporność biologiczna i chemiczna, stabilność termodynamiczna włókna, wodoodporność oraz paroprzepuszczalność.

Z różnych rodzajów wełny mineralnej (kamiennej (skalnej) oraz szklanej) produkuje się wyroby o pożądanych kształtach, wykończeniu i parametrach użytkowych oraz właściwościach mechanicznych dobranych do konkretnego zastosowania i dostosowanych do potrzeb użytkownika.

Do góry



JAKI MATERIAŁ NA DOCIEPLENIE?

STYROPIAN
Styropian to dobry materiał do izolacji cieplnej. Podczas stosowania należy pamiętać, żeby nie był narażony na działanie temperatury powyżej 80°C, a jego powierzchnia nie może mieć kontaktu z bezpośrednim operowaniem promieni słonecznych (czyli musi być pokryty tynkiem, najlepiej jasnym). Jest materiałem trudno zapalnym, o dobrych parametrach izolacji cieplnej i stabilnym, jeżeli przestrzega się następujących zaleceń: nie stosuje się w jego bezpośrednim kontakcie rozpuszczalników organicznych, nie naraża się go na temperatury powyżej 80°C i chroni się jego powierzchnię przed bezpośrednim działaniem promieni UV, np. kilkumilimetrową warstwą elewacyjną.

WEŁNA MINERALNA
Wełna mineralna jest niepalna, ale wykonanie elewacji przy jej użyciu jest znacznie droższe. Trudniejsza jest jej obróbka i szlifowanie (podczas tych prac powstaje pył skalny). Jej stosowanie jest wymagane zwłaszcza w budynkach wysokich i użyteczności publicznej. Systemów dociepleń metodą lekką mokrą, bazujących na wełnie mineralnej. jest znacznie mniej niż tych bazujących na styropianie.

Do góry





CO JEST LEPSZE - STYROPIAN CZY WEŁNA?

Każdy materiał izolacyjny ma różne właściwości i zastosowanie. Styropian charakteryzuje się słabą chłonnością wody dlatego polecany jest jako ocieplenie ścian warstwowych, przy ocieplaniu budynków metodą lekką mokrą i do izolacji ścian piwnic i fundamentów. Styropian topi się pod wpływem ognia, choć sam się nie pali. Po zlikwidowaniu płomienia gaśnie (samogasnący).

Wełna mineralna jest ognioodporna ale ulega zawilgoceniu. Mokra wełna traci właściwości termoizolacyjne i długo wysycha, dlatego trzeba bardzo uważać aby nie dopuścić do przedostania się wilgoci.
Producenci proponują specjalne płyty z wełny nasączone środkiem hydrofobowym przez co materiał nie wchłania wilgoci. Wełna jest polecana do izolacji dachów, drewnianych stropów belkowych. Wełna mineralna ma również lepsze właściwości akustyczne niż styropian. Dlatego lekkie ściany działowe lepiej wypełnić wełną mineralną lub szklaną.

Do góry





W JAKI SPOSÓB PRZYCINAĆ WĘŁNĘ MINERALNĄ?

Wełnę mineralną (szklaną i skalną) przycina się ręcznie, ostrym nożem z długim ostrzem. Należy pamiętać o prostym przycinaniu krawędzi wełny - pomocna w tym będzie szeroka deska. W celu uzyskania pasów wełny o równej szerokości łatwiej jest przeciąć rolkę przed jej rozwinięciem.

Do góry





OCENA WEŁNY MINERALNEJ W ZASTOSOWANIU JAKO IZOLACJA AKUSTYCZNA

Wełna mineralna (skalna i szklana) to niezastąpiony materiał do wykonywania izolacji akustycznej ścian zewnętrznych, poddaszy, stropów i przegród wewnątrz budynków. Warto jednak pamiętać, że wełnę mineralną można określać jako materiał dźwiękochłonny, lecz istotna jest również izolacyjność akustyczna całej przegrody budowlanej (np. ścianek działowych wykonanych w systemie suchej zabudowy, w których wełna mineralna odgrywa znaczącą rolę).

Należy zaznaczyć, że szczelność akustyczna danej przegrody zależy w dużym stopniu od sposobu i staranności wykonania całości konstrukcji, zastosowania taśm głuszących, sposobu rozchodzenia się dźwięków w konstrukcji przyległych ścian i stropów oraz od wielu detali jak np. niesymetrycznego rozłożenia otworów na puszki instalacji elektrycznej, itp.

Producenci systemów suchej zabudowy polecają wełnę mineralną jako najbardziej skuteczną izolację akustyczną, nie tylko z powodu korzystnych parametrów pochłaniania dźwięku, ale ze względu na łatwość montażu i szczelność w wypełnieniu konstrukcji nośnej ścian i odporność ogniową układu.

Do góry





JAKI RODZAJ TYNKU ELEWACYJNEGO NALEŻY STOSOWAĆ NA WEŁNĘ MINERALNĄ?

Rodzaj tynku elewacyjnego, jaki należy stosować przy wełnie mineralnej, jest określony w konkretnym rozwiązaniu systemowym, który ma ważną Aprobatę Techniczną Instytutu Techniki Budowlanej. Tylko rozwiązania systemowe, a nie przypadkowy dobór składników, gwarantują dobrą jakość oraz trwałość zastosowanego rozwiązania.

Ocieplanie ścian zewnętrznych budynków metodą lekką - mokrą. Metoda ta polega na przymocowaniu do ścian od strony zewnętrznej warstwowego układu elewacyjnego, w którym warstwę izolacyjną stanowią płyty z wełny mineralnej, a warstwę elewacyjną - cienka wyprawa tynkarska z podkładem zbrojonym tkaniną szklaną. System ten sklasyfikowany jest jako system całkowicie niepalny. Zapewnia także bardzo dobrą izolację akustyczną oraz paroprzepuszczalność ściany zewnętrznej, co wpływa na zdrowy i przyjemny mikroklimat w mieszkaniu.

Wyróżniamy tynki cienkowarstwowe o spoiwie mineralnym lub polimerowym (żywicznym). Cienkowarstwowe tynki mineralne są trwałe i odporne na wodę, choć bardziej nasiąkliwe niż tynki polimerowe. Charakteryzuje je natomiast kilkanaście razy większa dyfuzja pary wodnej (wilgoć nie gromadzi się i może się wydostawać z elewacji). Tynki mineralne są dostępne w sprzedaży w postaci suchej mieszanki pakowanej w worki. Aby przygotować zaprawę tynkarską, do proszku dolewa się wody w proporcjach podanych przez producenta i dokładnie miesza. Cienkowarstwowe tynki polimerowe dostępne są w sprzedaży w formie gotowego do użycia produktu. Należy je tylko dokładnie wymieszać przed użyciem. W zaprawach polimerowych spoiwem mogą być żywice akrylowe lub silikonowe.

Do góry





RÓŻNICE MIĘDZY TYNKAMI MINERALNYMI A AKRYLOWYMI

Zasadniczą różnicą między tynkami mineralnymi a akrylowymi jest inne spoiwo. W przypadku tynków mineralnych podstawowym spoiwem jest cement, akrylowych - żywice akrylowe.

Tynki mineralne są tańsze, ale z uwagi na to, że są produkowane w postaci suchej masy, wymagającej zarobienia wodą i wymieszania na budowie, trudniejsze i bardziej pracochłonne w wykonaniu w porównaniu z tynkami akrylowymi. Wymagają one również ściślejszego reżimu technologicznego (dokładne dozowanie wody, odpowiednie warunki atmosferyczne) - dotyczy to zwłaszcza tynków kolorowych.Tynki mineralne występują jedynie w jasnych pastelowych kolorach.

Tynki akrylowe są droższe, ale ich kolorystyka jest znacznie bogatsza. Tynki akrylowe sprzedawane są w postaci gotowej masy, wymagającej jedynie wymieszania przed nakładaniem. W efekcie tego ich wykonanie jest łatwiejsze, mniej pracochłonne, zmniejszone jest ryzyko popełnienia błędów technologicznych. W porównaniu z mineralnymi, tynki akrylowe są również bardziej odporne na przebarwienia spowodowane zmiennymi warunkami podczas wiązania wyprawy. Z kolei mają one mniejszą paroprzepuszczalność, co niekiedy ogranicza możliwość ich zastosowania. Tynków akrylowych nie można np. stosować w systemach dociepleń na bazie wełny mineralnej.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe fakty, trudno jest więc jednoznacznie stwierdzić, który tynk jest lepszy mineralny czy akrylowy. Wszystko zależy od przyjętego kryterium porównania. Jeżeli za kryterium przyjmie się cenę lub paroprzepuszczalność, lepszym rozwiązaniem jest tynk mineralny. Jeżeli kolorystykę lub łatwość i pracochłonność wykonania, to przewaga jest po stronie tynku akrylowego. Jak zwykle więc ocena i ostateczny wybór należą do klienta.

Do góry





CZY MOŻNA POZOSTAWIĆ DOCIEPLENIE BEZ TYNKU?

Obok funkcji dekoracyjnej tynk stanowi bardzo ważny element tego układu - chroni on warstwy docieplenia przed niszczącym działaniem warunków atmosferycznych i naturalnym starzeniem. Dopuszcza się pozostawienie docieplenia zabezpieczonego gruntem w wyjątkowych przypadkach (np. jeżeli warunki atmosferyczne uniemożliwią ułożenie tynku) maksymalnie do 6 miesięcy. Po tym czasie należy bezwzględnie wykonać wyprawę tynkarską.

Do góry





TYNK CIENKOWARSTWOWY NA DOCIEPLENIU Z WEŁNY MINERALNEJ

Całość prac dociepleniowych możemy podzielić na cztery podstawowe etapy.

  • Przygotowanie podłoża (ściany)
  • Przymocowanie wełny mineralnej (klej + kołki)
  • Wykonanie warstwy zbrojonej (siatka wtopiona w warstwę kleju)
  • Wykonanie tynku cienkowarstwowego (mineralnego)
Wszystkie wymienione etapy są bardzo ważne, dlatego należy wykonać je bardzo starannie .

W systemie na wełnie polecamy stosować tynki mineralne i silikatowe. Z uwagi na niewielką dyfuzyjność paroprzepuszczalność ) tynki akrylowe mogą być stosowane tylko na niewielkich powierzchniach jako tzw.wstawki. Rozpoczęcie tynkowania, poprzedza naniesienie podkładu gruntującego, który ma za zadanie zwiększyć przyczepność tynku do podłoża ,zapobiec przebarwieniom na powierzchni tynku ,a także ze względu na swoją hydrofobowość zabezpiecza przed przedostaniem sie wilgoci w głąb docieplonej ściany. Po upływie kilku godzin od naniesienia podkładu możemy przystąpic do nakładania tzw.ostatecznej faktury (tynku mineralnego). Przygotowanie mineralnej zaprawy tynkarskiej jest bardzo proste. Do wcześniej odpowidnio odmierzonej ilości wody wsypujemy suchą mieszankę, a nastepnie mieszamy wiertarką wolnoobrotową masy silikatowe są w gotowymi mieszankami w wiaderkach.

Do góry





ODDYCHANIE ŚCIAN GIPSOWYCH

Od lat materiały na bazie gipsu zdobywają coraz większe zastosowanie w budownictwie. Spowodowane jest to wieloma zaletami którymi charakteryzują się te wyroby. Do najważniejszych z nich, zwłaszcza dla użytkownika mieszkania, możemy zaliczyć zdolność do wchłaniania i oddawania wilgoci z powietrza.

W przypadku wzrostu wilgotności powietrza w pomieszczeniu tynk gipsowy absorbuje część tej wilgoci i w ten sposób zmniejsza wilgotność powietrza w mieszkaniu. Jeżeli natomiast powietrze w pomieszczeniu ulega wysuszeniu gips oddaje wilgoć z powrotem. W ten sposób staje się swoistym regulatorem wilgotności w pomieszczeniu zapewniając domownikom przyjazny mikroklimat wnętrza. W związku z tym potocznie mówi się, że ściany gipsowe "oddychają".

Do góry





JAK DBAĆ O ŚWIEŻE TYNKI GIPSOWE?

Tynki gipsowe po wykonaniu nie wymagają nadzwyczajnej pielęgnacji , ale należy o nie zadbać szczególnie w okresie pierwszych 24 godzin (pierwsza doba), kiedy to zachodzi końcowy etap hydratacji i wiązania zaprawy oraz stabilizacji przyczepności do podłoża.

W tym okresie nie można narażać tynków gipsowych na przeciągi i intensywne suszenie oraz duże bezpośrednie nasłonecznienie. Po tym czasie wskazane jest zapewnienie odpowiedniej wentylacji pomieszczeń, aby stopniowo usuwać nadmiar wilgoci z wysychającego tynku gipsowego. Ważną sprawą jest również temperatura w pomieszczeniach, która winna się kształtować - zarówno w czasie wykonywania tynków, jak też dojrzewania i wysychania - w granicach od +5 do +250C. Tynk gipsowy w prawidłowo wentylowanym pomieszczeniu wysycha w okresie od 10 do 14 dni, w tym czasie z ciemnego wilgotnego tworzywa staje się jasnym, suchym, gładkim i równym podłożem. Po uzyskaniu wilgotności tynku gipsowego nie większej niż 1% można przystąpić do dalszych prac wykończeniowych, jak malowanie, tapetowanie itp.

Do góry





TYNK GIPSOWY W ŁAZIENCE

Czy mogę wykonać tynk gipsowy w łazience w domku jednorodzinnym?

Tynki gipsowe wykonujemy wewnątrz pomieszczeń o normalnej wilgotności powietrza, na odpowiednio przygotowanych (stabilnych, czystych i zagruntowanych) podłożach mineralnych A zatem stała wilgotność względna nie powinna przekraczać 70 %. Jak wiemy w łazienkach wilgotność powietrza okresowo - w czasie eksploatacji ( mycie, kąpiele, prysznice) - przekracza tę wielkość. Ponadto, są w łazienkach strefy tzw. mokre, również okresowo narażone na podwyższoną wilgotność, te jednak zabezpieczamy zazwyczaj przez naklejenie płytek ceramicznych i odpowiednie uszczelnienie. Natomiast powierzchnie tynku, na których nie naklejamy płytek, należy zagruntować i pomalować farbą, np. akrylową - jest to zabezpieczenie wystarczające.

Jeżeli więc w łazience (kuchni) zaprojektowano i wykonano właściwą wentylację, my zaś zadbamy, żeby w czasie eksploatacji była ona sprawna, wspomniany okresowo zwiększony poziom wilgotności szybko powraca do normalnego stanu, nie mając ujemnego wpływu na trwałość tynku gipsowego. Przy zachowaniu tego warunku tynki gipsowe w łazienkach możemy wykonywać bez żadnych obaw. Co więcej, trzeba dodać, że warstwa tynku jest świetnym regulatorem wilgotności i mikroklimatu pomieszczenia - za sprawą dużej ilości makroporów, które nadmiar wilgoci pochłaniają, a następnie oddają do otoczenia, gdy powietrze jest zbyt suche, w obu przypadkach gwarantując miłą atmosferę i komfort przebywania w pomieszczeniu.

Proponuję, aby w czasie wykonywania tynku w łazience zastosować metalowe listwy prowadzące, które znacznie ułatwią wyprowadzenie pionu ściany oraz kątów prostych.

Nakładane tynki gipsowe powinny być jednowarstwowe, a w miejscach gdzie planujemy naklejenie płytek ceramicznych, tynk wykańczamy na szorstko - metodą określaną w języku fachowców jako "po gąbce na ostro".

Do góry





W JAKI SPOSÓB OCIEPLIĆ DOM Z BALI?

Dom drewniany z bali należy ocieplić w podobny sposób, jak ma to miejsce w przypadku wykonywania ocieplenia domu zbudowanego w systemie szkieletowym. Układ warstw docieplenia od strony ściany powinien wyglądać następująco:
1. Folia paroizolacyjna zamocowana do ściany.
2. Warstwa wełny mineralnej umieszczonej między deskami o przekroju 4 x 10 cm. Wełna powinna mieć w takim układzie również 10 cm grubości.
3. Warstwa wiatroizolacji chroniącej wełnę mineralną.
4. Siding lub podbitka z desek.

Do góry





CZYM OCIEPLIĆ DOM DREWNIANY O KONSTRUKCJI SZKIELETOWEJ?

Najlepiej do ocieplenia szkieletowego domu drewnianego zastosować styropian z rowkowaną spodnią stroną. Najpierw na poszyciu zewnętrznym ściany szkieletowej układa się folię wiatroizolacyjną (zapobiega wnikaniu wilgoci do konstrukcji ściany), a później żłobieniami w kierunku pionowym - styropian. Do mocowania należy użyć specjalnych kołków z talerzykami z tworzywa. Na płyty styropianowe nakłada się zaprawę klejową z włókna szklanego (warstwa zbrojąca). Całość gruntuje się, a następnie naciąga tynk o niskiej nasiąkliwości (akrylowy lub silikonowy).

Do góry





CZY MOŻNA WEŁNĄ MINERALNĄ OCIEPILĆ SZKIELETOWY DOM DREWNIANY?

Do ocieplenia można użyć wełny mineralnej, ale tylko tej przeznaczonej specjalnie do ocieplenia domów z drewna. Płyty przykleja się bezpośrednio do poszycia i dodatkowo mocuje specjalnymi łącznikami. Na płyty nakłada się siatkę z włókna szklanego, zatopioną w warstwie zaprawy klejącej. Wszystko pokrywa się tynkiem o dobrej paroprzepuszczalności (mineralnym). Wadą tego rozwiązania jest łatwość przenikania wilgoci przez warstwę ocieplającą, kiedy długotrwały deszcz pada na elewację.

Do góry





CZY TRZEBA IZOLOWAĆ TERMICZNIE FUNDAMENTY DOMU BEZ PIWNIC?

Izolację termiczną fundamentów korzystnie jest wykonać bez względu na to, czy dom jest podpiwniczony czy też nie. Fundamenty stale otoczone są warstwą zimnego gruntu i niezaizolowane staną się miejscem, przez które ciepło będzie uciekać z budynku do gruntu. Pionowa izolacja termiczna powinna chronić fundamenty przynajmniej do głębokości 1m i wystawać nad poziom terenu do wysokości cokołu.

Do góry





JAKĄ WEŁNĘ ZASTOSOWAĆ DO OCIEPLENIA DACHU?

Do izolacji poddasza dobra jest wełna szklana w matach, gdyż dzięki dużej sprężystości dokładniej dopasowuje się do izolowanych przestrzeni. Ma także niewielki ciężar (około 15 kg/m3), więc tylko nieznacznie obciąży więźbę dachową. Jeśli dach jest stromy, a pomiędzy poszyciem dachu i izolacją znajduje się szczelina wentylacyjna, lepiej zastosować wełnę mineralną w płytach.

Do góry





JAK NAJLEPIEJ OCIEPLIĆ ŚCIANY - OD ŚRODKA CZY OD ZEWNĄTRZ?

Ocieplenie ścian od strony elewacji będzie znacznie korzystniejsze. Jeśli ocieplimy je od strony pomieszczenia ich temperatura będzie jeszcze niższa niż zwykle, gdyż od pomieszczenia odgradzać je będzie zastosowana warstwa izolacji termicznej. Zgodnie z prawami fizyki, para wodna skrapla się na zimnych powierzchniach, a w takim przypadku powierzchnią najzimniejszą może być ściana. W skrajnych przypadkach para skraplając się na niej może zawilgocić ścianę a także samą termoizolację oraz doprowadzić do pojawienia się pleśni. Zapobiec takiemu zjawisku lub ograniczyć jego skalę może sprawnie działająca wentylacja. W przypadku ocieplenia ścian od zewnątrz wyżej wymienione komplikacje nie występują.

Do góry





JAK OZNACZONY JEST WEDŁUG NOWYCH PRZEPISÓW STYROPIAN?

Według nowych przepisów staremu oznaczeniu styropianu PS-E FS 12 odpowiada (w uproszczeniu)nowe oznaczenie EPS 50-042. I tak kolejno:
PS-E FS 15 to teraz EPS 70-040,
PS-E FS-20 to teraz EPS 100-038,
PS-E FS 30 to teraz EPS 200-036,
PS-E FS 40 to odpowiednik EPS 250-036.

Symbol EPS oznacza typ płyty styropianowej. Pierwsza cyfra (np.EPS 50) oznacza deklarowany poziom naprężeń ściskających na poziomie nie mniejszym niż 50 kPa. Druga cyfra to deklarowany maksymalny współczynnik przewodzenia ciepła.

Do góry





CZY STYROPIAN STARZEJE SIĘ I PO PEWNYM CZASIE ZNIKA?

Styropian, który spełnia wymagania polskiej normy PN-B-20130:1999 jest odporny na starzenie. Nie gnije, zachowuje swoje właściwości fizyczne, kształt i wymiary. Nie jest odporny natomiast na działanie rozpuszczalników organicznych takich jak np. aceton, eter, nitro, benzen, terpentyna, benzynę, alkohol, produkty smołowe.

Do góry





CO OZNACZAJĄ SKRÓTY GKB I GKF?

Są to skróty, które określają rodzaje płyt gipsowo-kartonowych. Pochodzą z Polskiej Normy PN-B-79405 Płyty gipsowo-kartonowe i oznaczają:
GKB - płyta gipsowo-kartonowa zwykła
GKF - płyta gipsowo-kartonowa ogniochronna
GKBI - płyta gipsowo-kartonowa impregnowana
GKFI - płyta gipsowo-kartonowa ogniochronna impregnowana

Do góry





CO TO JEST PŁYTA OGNIOCHRONNA?

Płyta ognioochronna to płyta gipsowo-kartonowa (g-k), której rdzeń gipsowy jest zbrojony włóknem szklanym. Taka budowa powoduje, że płyta ma wysokie parametry wytrzymałości podczas działania ognia. Inne określenie tych płyt to GKF. Znajdują one zastosowanie wszędzie tam, gdzie wymagana jest ochrona przeciwpożarowa. Płyta rodzaju GKFI określana jest jako płyta uniwersalna. Ma podwyższoną odporność na wilgoć oraz wysokie parametry wytrzymałości podczas działania ognia.

Do góry





GDZIE MOŻNA STOSOWAĆ PŁYTY GIPSOWO - KARTONOWE?

Płyty gipsowo-kartonowe są produktem, który można stosować tylko w pomieszczeniach zamkniętych, wewnątrz budynków. Temperatura, jaka może panować w pomieszczeniu to 5-35°C. Ważnym parametrem jest także wilgotność powietrza. Płyty gipsowo - kartonowe mogą być stosowane w pomieszczeniach o względnej wilgotności powietrza mniejszej niż 70%. Płyty typu GKBI oraz GKFI dopuszczone są do stosowania w pomieszczeniach o okresowo (do 10 godz.) podwyższonej wilgotności względnej powietrza do 85%.

Do góry





CZY W ŁAZIENCE NA PODDASZU MOŻNA ZASTOSOWAĆ UNIWERSALNĄ PŁYTĘ GIPSOWO - KARTONOWĄ?

Do takich pomieszczeń jak łazienki i kuchnie czyli o podwyższonej wilgotności należy stosować wyłącznie płyty wodoodporne. Mają one rdzeń zawierający dodatki opóźniające wchłanianie wody. Nad wanną lub natryskiem należy płyty dodatkowo zabezpieczyć środkiem uszczelniającym na przykład płynną folią.

Do góry





CZY W ŚCIANCE GIPSOWO - KARTONOWEJ ODDZIELAJĄCEJ POMIESZCZENIE OGRZEWANE MUSI ZNALEŻĆ SIĘ PAROIZOLACJA?

Paroizolacja jest w takim przypadku niezbędna. W pomieszczeniu ogrzewanym stale przeznaczonym na pobyt ludzi powstaje para wodna. Wełna mineralna (która w takiej konstrukcji pracuje jako termoizolacja) chłonie wilgoć, co po pewnym czasie spowodowałoby osłabienie jej właściwości izolacyjnych. Paroizolację w takim przypadku należy ułożyć od strony pomieszczenia ogrzewanego bezpośrednio pod płytami gipsowo - kartonowymi.

Do góry





NA JAKICH PROFILACH MONTOWAĆ OGNIOCHRONNĄ ŚCIANKĘ Z PŁYT GIPSOWYCH?

Niewłaściwie dobrane profile podczas pożaru zaczną się odkształcać i wywoływać przez to niszczące naprężenia. Konstrukcja nośna ściany z płyt gipsowo - kartonowych powinna być wykonana z profili stalowych ocynowanych gr. 0,6mm typu CW (pionowe) i UW (poziome) charakteryzujących się dużą sztywnością w osi Y swojego przekroju. Markowe profile powinny mieć także wzdłużne wytłoczenia usztywniające. Ważne są także wymiary poprzeczne profili - pionowe muszą dokładnie pasować do poziomych.

Do góry





JAK DZIAŁA FOLIA PAROPRZEPUSZCZALNA?

Folie paroprzepuszczalne posiadają na swojej powierzchni mikroperforacje w postaci odwróconych lejków - lejek zwęża się ku górze, dzięki temu krople wody nie są w stanie przedostać się przez folię, natomiast para wodna swobodnie przenika przez jej powierzchnię.

Do góry





JAK UKŁADAĆ FOLIĘ PAROIZOLACYJNĄ?

Folie paroizolacyjne (paroszczelne) można układać dowolną stroną, gdyż są szczelne z każdej strony. Należy pamiętać o zakładzie, co najmniej 10 cm folii na łączeniach oraz dobrym ich naprężeniu na konstrukcji.

Do góry





JAKIE FOLIE NA DACH?

Między pokryciem a izolacją cieplną dachu montuje się folie wstępnego krycia FWK. Są to folie paroprzepuszczalne, przez które nagromadzona w warstwie ocieplenia para wodna może swobodnie odparować na zewnątrz.

Ze względu na stopień przepuszczania pary wodnej folie dachowe dzieli się na:
- niskoparoprzepuszczalne (przepuszczają 100 gramów pary wodnej na 1 m2 w ciągu 24 godzin). Przy zastosowaniu tej folii wymagana jest 3-4 cm szczelina wentylacyjna między folią a ociepleniem. Aby szczelina mogła spełniać swoje funkcje musi mieć otwory wlotowe pod okapem i wylotowe w połaci, kalenicy lub w ścianach szczytowych. Otwory muszą być osłonięte siatkami metalowymi, które chronią przed dostaniem się owadów. Przekrój tych otworów to 1/300 wentylowanej powierzchni.
- wysokoparoprzepuszczalne (od 700 do 5000 g/m2/24h). Ten rodzaj folii może bezpośrednio dotykać izolacji cieplnej, nie powodując zawilgocenia izolacji i konstrukcji dachu. Szczeliną wentylacyjną jest tylko przestrzeń między wysokoparoprzepuszczalną folią a pokryciem.

Od strony wewnętrznej dachu mocuje się folię paroizolacyjną. Jej zadaniem jest zabezpieczenie izolacji cieplnej przed napływającą z wnętrza domu parą wodną. Folie paroizolacyjne są prawie idealnie szczelne (w ciągu doby przepuszczają zaledwie 0,5 grama wody na m2) ale muszą być ułożone bardzo szczelnie.

Do góry





KTÓRĄ STRONĄ NALEŻY UKŁADAĆ FOLIE DACHOWE?

Folie niskoparoprzepuszczalne (do 100 g/m2/24h) można układać dowolną stroną. Producenci jednak polecają układanie ich napisami do góry. Natomiast folie wysokoparoprzepuszczalne (powyżej 1000 g/m2/24h) należy bezwzględnie układać zgodnie z zaleceniami producenta. Folie zwinięte są w rolki, tak aby przy rozwijaniu układały się właściwą stroną.

Do góry





CZY MOŻNA ZOSTAWIĆ NIEOSŁONIĘTĄ FOLIĘ WSTĘPNEGO KRYCIA NA DACHU PRZEZ ZIMĘ?

Producenci folii wstępnego krycia zapewniają, że niektóre mogą leżeć na dachu nie osłonięte nawet przez kilka miesięcy. Jednak nigdy nie wiadomo jak długa i mroźna będzie zima, dlatego najbezpieczniej jest przykryć dach pokryciem docelowym, a jeśli to niemożliwe to przynajmniej zabezpieczyć pełnym deskowaniem i papą.

Do góry





SUFIT PODWIESZANY KASETONOWY - OGÓLNE ZALECENIA

WARUNKI W MIEJSCU MONTAŻU
Odpowiedzialność za to, aby materiały dostarczone na miejsce montażu były zabezpieczone od momentu ich zakupu do czasu oddania gotowego sufitu spoczywa na wykonawcy. Aby uzyskać najlepsze rezultaty, należy pamiętać o spełnianiu warunków opisanych poniżej.

MAGAZYNOWANIE
Magazynowanie i transport na miejsce instalacji są na ogół w gestii wykonawcy robót budowlanych. Powinien on być poinformowany o wymogu składowania w miejscu równym, suchym, czystym i bezpiecznym. Folia termokurczliwa zabezpieczająca palety z towarem nie jest wodoodporna. Od momentu opuszczenia fabryki do momentu montażu karton jest poddawany 8-10 operacjom. Nieostrożne obchodzenie się, toczenie lub upuszczanie kartonów na krawędzie może spowodować uszkodzenie produktu.

WARUNKI MONTAŻU
Montaż sufitu kasetonowego jest łatwy i przebiega szybko. Lekkość pokrycia umożliwia rozmieszczenie w dużych odstępach przykręcanych do sufitu regulowanych wieszaków - rozstaw wynosi zwykle 120 × 120 cm, na których zawieszona zostaje cała konstrukcja.
Widoczne elementy nośne najczęściej lakierowane są na biało, ale można tu zastosować praktycznie dowolny kolor. Kasetony wykonane są ze sprasowanej wełny mineralnej (szklanej lub skalnej), ewentualnie z innego materiału fonoizolacyjnego i mogą być pokryte na zewnątrz tynkiem o różnorodnej strukturze, albo specjalnymi powłokami.

Poszczególne segmenty kasetonów wkłada się w pola kratownicy już po zmontowaniu konstrukcji nośnej. Aby było możliwe umieszczenie kasetonów w konstrukcji sufitu, odległość kratownicy od stropu musi być większa niż 10 cm. Pozwala to na wsunięcie po przekątnej kratownicy pojedynczego kasetonu i osadzenie we właściwym miejscu. Ta przestrzeń umożliwia również wyjmowanie kasetonów z kratownicy, zapewniając dostęp do przestrzeni między stropem a sufitem. Jest to niezbędne, gdy trzeba szybko dostać się do umieszczonych nad sufitem elementów instalacji domowej, na przykład anemostatów, przewodów elektrycznych itp.

W kasetonach można również umieszczać oprawy oświetleniowe, których położenie łatwo jest później zmienić. Montaż opraw halogenowych w kasetonowym suficie podwieszanym, bądź wstawienie w nim punktów świetlnych na zwykłe żarówki, pociąga za sobą konieczność odpowiedniego obniżenia wysokości sufitu.

PO ZAWIESZENIU SUFITU
Czasami budynki pozostają nie użytkowane po zakończeniu prac budowlanych. W takich przypadkach budynek ogrzewany jest tylko w minimalnym stopniu zapobiegającym jego degradacji. W temperaturach poniżej 11 °C ryzyko kondensacji znacznie wzrasta. Aby zapewnić wyrównanie warunków panujących pod i ponad sufitem część płyt winna zostać zdjęta. Takie rozwiązanie nie będzie możliwe, jeżeli sufit ma zapewnić budynkowi bierną ochronę pożarową. Należy zapobiegać nadmiernemu nagrzaniu pomieszczenia promieniami słonecznymi, co mogłoby spowodować niebezpieczeństwo kondensacji po zmierzchu.

Specjalną uwagę należy poświęcić sytuacjom, w których dodatkowa izolacja umieszczona na suficie podwieszanym lub w stropie powoduje zmianę gradientu temperatury w budynku, a tym samym przesunięcie punktu rosy. Montaż sufitu należy poprzedzić odpowiednimi szacunkami i w przypadku ryzyka kondensacji zapewnić skuteczną wentylację przestrzeni ponadsufitowej. Konieczne może się okazać zastosowanie bariery dla pary wodnej lub pomiar wilgotności pomiędzy sufitem podwieszanym i izolacją cieplną.

WYMIANA ZAMONTOWANEGO SUFITU
Rzadko udaje się otrzymać ten sam odcień koloru. Jeżeli uszkodzenie powierzchni płyty jest znaczne, należy wziąć pod uwagę wymianę zniszczonych płyt. Wymiana zainstalowanych płyt sufitowych nie jest skomplikowana, jednak montaż nowych wyrobów może spowodować wystąpienie różnic kolorów. Ten niekorzystny efekt można znacznie ograniczyć poprzez wymianę wszystkich płyt sufitowych lub zawieszenie nowych płyt w mniej reprezentacyjnych miejscach, a odzyskanymi w ten sposób starymi płytami uzupełnić braki w pomieszczeniach ważniejszych.

Z powodu kurzu, który zbiera się na suficie podwieszanym w czasie wymiany płyt, może okazać się konieczne zastosowanie środków ochrony dróg oddechowych.

Do góry





JAKIE WYMAGANIA STAWIA SIĘ SUFITOM PODWIESZANYM?

Sufity z płyt gipsowo-kartonowych to konstrukcje na ruszcie. Do ich wykonania stosuje się profile CD i UD, które mocuje się do elementów konstrukcyjnych budynku wieszakami i łącznikami. Profile CD prowadzi się równolegle do dłuższych ścian. Końce profili tkwią w profilach przyściennych UD, zamocowanych do ścian pomieszczenia. Normy budowlane dokładnie określają, jakie parametry powinny mieć elementy użyte do budowy sufitu podwieszanego.

Producenci oferują całe systemy suchej zabudowy, między innymi do konstrukcji sufitu. Jednym z elementów tego systemu są profile sufitowe - nośne CD o wymiarach 60 x 27 mm, wykonane z blachy stalowej ocynkowanej o określonej grubości gwarantującej właściwe parametry nośne konstrukcji i jej odporność ogniową. Wymagana nominalna grubość blachy stalowej profili stosowanych na polskim rynku do systemu suchej zabudowy powinna wynosić 0,60 mm z tolerancją 0,05 mm i 0,60 mm z tolerancją 0,07 mm lub 0,55 mm z tolerancją 0,03 mm.

Do góry